Hans van den Berk bestuurslid af

Op 22 oktober 2015 was Hans van den Berk 25 jaar bestuurslid van onze Vereniging en daarnaast was hij ook een groot aantal jaren bestuurslid van de Stichting, die ons gebouw in beheer heeft. In januari van dit jaar eindigde zijn bestuursfunctie bij de Vereniging, uit de Stichting had hij zich al vorig jaar teruggetrokken. Meer dan hoog tijd om dat alles niet onopgemerkt voorbij te laten gaan.
In een gesprek van mij met Hans heeft hij nog eens op een rijtje gezet –daar is hij onovertroffen goed in- wat er in al die bestuursjaren aan belangrijke zaken is gepasseerd. Hij benadrukt daarbij, dat hij nooit gesteld is geweest op “het pluche” al suggereert de lange zittingsperiode anders en dat hij altijd al zijn activiteiten gedaan heeft ten dienste van club, van de leden van Tempo-Team.
Wat dat pluche betreft: kijkt u eens om het hoekje in onze vergaderruimte, dan ziet u hoe het pluche er in onze vereniging al jaren uitziet.

Veel nieuwe leden kennen hem niet, ondanks zijn lange staat van dienst. Dat bleek, toen hij weer kans zag om op de maandagavond te komen spelen. Ze leerden hem snel kennen. Ook door zijn dan ook nog links geslagen harde, kromme topspinballen, die niet alleen voor beginners een soms te grote uitdaging zijn om terug te slaan. Dat ter zijde.
Veel oudere leden van de Vereniging kennen hem uiteraard heel goed. Hij werd in 1990 penningmeester van de Vereniging en was van plan, dat tot 1996 te blijven. Door de financieel ongunstige situatie van onze club, faillissement dreigde, heeft hij indertijd de Stichting geïnitieerd, zodat we BTW-voordeel konden halen en heeft hij verhuur bevorderd. Zijn terugbrengen van de onkosten van de erfpacht is nog steeds te beschouwen als een huzarenstukje. Erfpacht is voor hem een lievelingsonderwerp en een voor de vereniging belangrijk onderwerp gebleven.
In heel korte tijd is onze vereniging indertijd weer financieel gezond geworden. En vervolgens werd hem steeds gevraagd om in het bestuur te blijven, o.a. voor de brugfunctie tussen Vereniging en Stichting. Jaren lang dus.

In de afgelopen vijftien jaar heeft hij zich vastgebeten in de onderhandelingen over een nieuwe locatie voor de vereniging en voor het verkrijgen van een zo hoog mogelijke vergoeding, afkoopsom. Hoewel hij dit alles uiteraard niet volledig alleen heeft gedaan, heeft hij wel het leeuwendeel voor zijn rekening genomen. We kunnen hem dus heel dankbaar zijn voor wat hij voor de Vereniging bereikt heeft en waar we nu de vruchten van plukken.

Hans heeft in die jaren ook tegenkrachten opgeroepen, o.a. doordat hij informatie soms lang binnenskamers hield –had hij goede redenen voor- en doordat hij in zijn doelgerichtheid over een lange periode soms minder expliciet communiceerde, dan een aantal leden graag wilde. Het gevolg was o.a. dat veel leden geen zicht hadden en hebben op het goede werk, dat hij voor de club heeft gedaan. Dit alles culmineerde in de behoefte om het bestuur van de Stichting uit te breiden nadat op 18 maart 2014 het prachtige contract met het stadsdeel was getekend.

hansvdberk
Hans (tweede van links) bij de ondertekening van het contract

De uitbreiding van het aantal leden van de Stichting heeft helaas niet geleid tot een situatie waarin Hans zijn expertise nog beschikbaar kon/wilde stellen.
Michel Vos, huidige voorzitter van de nu nieuwe Stichting Tafeltennisaccommodatie Zuideramstel, benadrukt, dat we Hans heel dankbaar kunnen en moeten zijn voor wat hij al die jaren gedaan heeft om de uitkoopsom en de nieuwe locatie uit te onderhandelen.

In het gesprek met Hans liet hij overigens weer ten overvloede blijken wat voor bijzonder geheugen hij heeft. Alle details uit die jaren, maand waarin, bedrag waarover weet hij haarfijn te produceren. Een terugkerend item daarbij is steeds: “Meningen neem ik alleen serieus, als ze onderbouwd zijn door een of meer argumenten. Anders heeft een mening voor mij geen waarde. “
Dat die houding ook tot argumenteuze schaakpartijen kan leiden (lijden), blijkt uit de discussie over het archief van de voormalige Stichting. Wint wit, zwart? Is het remise, eeuwig schaak?

Omdat het e.e.a. van historische waarde is voor de club, heb ik het plan opgevat om op basis van alle gegevens, die Hans naar voren heeft gebracht een stuk te schrijven vanuit de Vereniging. In concept voor te leggen aan enkele oudgedienden en daarin belangrijke aspecten van de aanloop naar de huidige nieuwbouw vast te leggen: hink-stap-sprong.

Kan heel even duren, want er speelt door de nieuwbouw veel.

Hans, namens de Vereniging, onze grote dank voor je doorzettingsvermogen en al je succesvolle inspanningen.

Namens het bestuur van de Vereniging,

Leen Speelman

Voorzitter

5 gedachten over “Hans van den Berk bestuurslid af

  1. De inzet en prestaties van Hans lijken me onomstreden. Wel jammer dat de oudgedienden niet voor publicatie van dit artikel zijn geraadpleegd, dan hadden alle feiten juist weergegeven kunnen worden.

  2. Leen kan als geen ander een lekker leesbaar en humor-vol verhaal schrijven. Maar het is wel veel te eenzijdig. Hans was mijns inziens misschien niet gehecht aan het pluche, wel aan de macht. Daarbij speelde hij regelmatig onbetamelijk op de persoon. In dit stuk wordt ook nog even uitgehaald naar andere bestuurders van de stichting, als bijvoorbeeld Marcel Frijhoff en Michiel van Pelt. Zeer bescheiden wordt immers gemeld dat Hans het leeuwendeel van het werk heeft verricht.
    Waarom deze lofzang op Hans, terwijl ik die nooit over Ton Rutte heb gelezen?

  3. Hans bedankt voor je jaren lange inzet voor de club helemaal top.
    En Leen wat een goed stukje.

  4. In het stuk beloof ik, dat er een uitgebreider stuk komt, waarin completer geschiedenis wordt geschreven.
    Stephan van der Putten, Ton Rutte, Marcel F., Michiel van Pelt, Margriet, etc, etc. zijn echt niet vergeten. Die verdienen natuurlijk hun plek in de geschiedenis van de bouw.
    Het was nu de berk, het hele bos komt nog.

Gesloten voor reacties.