Vanaf nu het Jos Zuijderwijk-dubbeltoernooi genoemd

Na kort wikken en wegen besloot het bestuur met mij- Leen- om het dubbeltoernooi door te laten gaan. Jos zou dat naar ons idee zeker gewild hebben.
Twintig leden kwamen op een opmerkelijk rustige manier binnen. We wensten elkaar een gelukkig nieuwjaar en deelden tegelijkertijd het grote verlies dat Jos voor ons individueel en voor de club betekent. Gelukkig nieuwjaar, tja voelde ik aan alle kanten…
Na een intens stille minuut stilte ter nagedachtenis aan onze Jos en een treffende schets door Jan Snepvangers en het feliciteren van de twee kampioensteams door onze voorzitter Ton Rutte konden we aan het dubbeltoernooi beginnen. Want we hadden er zin in. Ton die me bij het organiseren ondersteunde, zat glimmend te kijken naar hoe iedereen aan het genieten was.
Ook het verzoek om het eerste punt weg te geven, een vaste opmerking van Jos als hij de eerste bal mistte, viel in goede aarde. Zo goed, dat een paar teams het blijkbaar de hele avond zijn blijven doen! Tja, dat kan je net je game kosten, hè.
Door de mooie opkomst – sommigen hadden de donderdagavond nog gebekerd en waren er toch – hadden we twee poules van vijf teams. Een poule met hoger spelende spelers (derde klassers meestal), gekoppeld aan recreanten en spelers, die nog een weg voor zich hebben liggen om op te klimmen. Een tweede poule met voornamelijk vierde en vijfde klassers. Het leverde veel spannende wedstrijden op met prachtig spel: we kunnen zo een tv-kanaal openen met indrukwekkende rally’s.
En dan de eindstand:
1. Anja en Marcel Versteeg. Anja, je had het helemaal naar je zin met Marcel, hè. Daardoor de helft van je prijs achtergelaten? Of was die chocoladereep van een andere winnaar? Marcel, jullie waren ook mentaal winnaar: eerlijk is eerlijk.
2. Benjamin en Sander. Hoe mooi veel ballen ook werden afgeslagen –Sander haalt graag onhaalbare ballen-, tegen het plaatsingsgeweld van Anja en Marcel waren jullie net niet opgewassen. Benjamin, je tweede prijs in korte tijd. Stijgende ster met steun van het publiek.
En toen stonden de flessen wijn nog gewoon op tafel.
3. Marcel Hommen en Florian, net wel. Jullie spel paste goed bij elkaar. Weet je hoe je je tegenstander op een elegante manier uit zijn spel haalt? Jos was expert!
4. Stephan en Pia, net niet. Sterke barrage gespeeld, zodat je voor de troostfinale mocht. Team met grote toekomst
5. Razi en Floris. Razi, lekker spelen met Floris, vind je niet?! Ook al voelde je je niet lekker, het ging best lekker. Mooi dat je de avond opdroeg aan Jos.
6. Ab en Angelo. En je weet het maar nooit wanneer Ab keihard afsmasht. Bij Angelo wel? Spannend team dus
7. Rudy en Ton. Nog wat oefenen samen, want volgens mij hebben jullie een goed op elkaar af te stemmen spelletje. Ik wilde graag met Rudy spelen, want Rudy loopt eigenlijk nooit in de weg!
8. Michiel en Jeroen. Als ik naar jullie uitslagen kijk, dan zie ik dat er veel spannende games waren, die net ongunstig voor jullie uitvielen. Gaven jullie bij iedere game het eerste punt weg?
9. Floor en Henk. Een verrassende negende plek. Hebben jullie op nieuwe slagen geoefend of waren jullie begrijpelijkerwijs onder de indruk van jullie tegenstanders?
10. Gaby en Jan. Het aantal gewonnen games liep langzaam op: 0-1-2-… en toen stapten jullie weer over op 1. Jammer, jammer. Ook de laatste wedstrijd mocht er zijn.
Een mooier en tevredener verliezersteam kan ik me nauwelijks voorstellen.

De prijzen waren deze keer prijzen waarvoor je prijzenkast niet verder uitgebreid hoeft te worden: wijn, kaasjes, Westmalle dubbel, stoofperen, noten, chocola,…. En de ontspanningsthee bleef staan voor de tiende plaats….. Ik vulde die nog aan met Talk-to-me-thee. Een mooie link met onze spraakzame Jos, lijkt mij.

En toen nog onder leiding van Sander een round-the-table. Jammer, dat er toch altijd een paar zijn, die hun smashkwaliteit aan de grote groep willen tonen En ik was daarvan pijnlijk slachtoffer. Ik had nog geen bal kunnen slaan en kwam helaas tegenover Stephan te staan. Bedankt man. Kortom, we hebben het spel gespeeld, zoals het hoort. Dat de aanmoedigingen om Sander ook af te serveren, volledig de mist ingingen en Sander dus als kampioen eindigde, vergoedde voor mij alles.

Gerrie, top, dat je na je bekeravond nog langs kwam, wat had je graag meegedaan zei je. Nero, wat een pech dat je je ziek moest afmelden.

Geweldige avond en Jos zou er blij mee zijn geweest. Een avond, die na zelf nog even lekker gedubbeld te hebben met zoon Florian, Florian en Floris (Floor, waar was je?) extra mooi eindigde, doordat Sander van harte aanbood om voortaan met mij de toernooien te organiseren.
En René, jij liep weer als van ouds en het liep weer als van ouds, bedankt.

Leen
mede namens Ton