Op de site van de NTTB staat sinds gisteravond onderstaande tekst. Voor die gemaakt kon worden, waren er bijna 6 uur zeer spannende uren voorbij gegaan. Het begon niet, zoals we gehoopt en verwacht hadden. Met 3-0 achter komen. Blijkbaar drukte het favoriet zijn toch zwaar op de overigens sterke schouders van ons jeugdteam. Daarna kwam er een fase van net wel, waarbij de nippertjes winst van het dubbel (11-9 in de vijfde, pfff) de ommekeer in luidde. Cruciaal was dat er 3-0 winst werd behaald (Anuar) en de onvergetelijke ommekeer in de wedstrijd van Vincent, die in de 4e set op verlies stond met 10-6 en die set toch nog wist om te keren tot een 16-14 en daarna winst in de 5e set. Je begrijpt het was geen makkelijke middag voor het publiek, dat gelukkig in grote getalen de nog grotere groep Shoters regelmatig wist te overstemmen. De toeter tegen de trommel.

Omdat er maar een begeleider mocht coachen, is Douglas aan de andere kant van het hekje gaan zitten, dicht genoeg bij om zijn bijdrage te leveren (het dubbel, hè, Douglas). Maurice gaf de nodige rust en aanwijzingen, waardoor de spelers met toenemende vertrouwen steeds weer de strijd aangingen met de Shotters, die heel sterk speelden en niets cadeau wensten te geven.
Bij wedstrijd 9 was het duidelijk, dat als Anuar nog twee games zou winnen, Vincent in de laatste wedstrijd nog een game moest binnenslepen om kampioen te worden op gewonnen games. En Anuar deed dat met een 3-2 verlies. (Dank je rekenmeester Camiel, die dat allemaal haarfijn bijhield. Mark, sterk man, had al twee wedstrijden gewonnen en 11 games binnengesleept van de uiteindelijke 24.) Vincent begon met het winnen van twee games, maar daarna was de pijp leeg, had hij teveel pijn van een blessure en eindigde de wedstrijd niet in 6-4 maar in 5-5. Even slikken, maar jullie/we waren kampioen.  Samen gedaan, ieder een belangrijke bijdrage. Ook Joeri die zijn teamgenoten aanmoedigde, schouderklopjes uitdeelde of opving.

Favoriet zijn ook waar gemaakt hebben, maakt de uiteindelijk winst tot een extra sterke prestatie. We zijn daarbij natuurlijk heel blij dat Douglas, Maurice, de ondersteunende gezinnen het team een heel jaar geholpen hebben om tot dit prachtige resultaat te komen. En we willen vooral ook Henk Philip weer bedanken, dat hij de extra trainingen voor dit team heeft mogelijk gemaakt. Met een mooie trip naar Bangkok, die net genoeg geweest is om het niveau te halen om LANDSKAMPIOEN te worden. De trip had geen dag korter mogen duren.

En de taart was heerlijk, Mumtaz

Zo ver ik heb kunnen achterhalen was de laatste keer 1958, dat we landskampioen werden. Van de jongens. Pff, jullie hebben ook alle meisjes verslagen in deze competitie. Van alle jeugd dus….
Gisteren sprak een oud-lid me aan, die liet zien (foto van diploma), dat hij met zijn Tempo-Team landskampioen was geworden in 1972? In alle opwinding heb ik niet onthouden wie het was. Mocht iemand info hebben. Zet je het dan in een reactie? Dank je. Jullie zijn in ieder  geval het eerste jeugdteam dat in deze eeuw landskampioen is geworden. Op naar de 2e divisie.

Namens het jullie allemaal van harte feliciterende bestuur, Leen
En in de andere zaal werd onze Sanne de Hoop met haar team VTV landskampioen Dames. Ook jij van harte gefeliciteerd met de prolongatie van jullie landskampioenschap. Hoe mooi allemaal.

EN NU VOLGT HET VERSLAG VAN DE NTTB:

Tempo-Team wint kampioenschap jeugd

18 mei 2023